آذربايجان در آستانه قيام ملي خرداد

با نزدیک شدن به سالگرد قیام خرداد ۱۳۸۵ ترکهای آذربایجان کنترل و فشار ارگان های اطلاعاتی و امنیتی جمهوری اسلامی در شهرهای آذربايجان بیشتر شده است. این فشارها جهت جلوگیری از تظاهراتهای اعتراض آمیزی است که عصر روز سه شنبه اول خرداد ماه در تمام شهرهای آذربایجان صورت خواهد گرفت، همچنین در نقده علاوه بر آن روز پنجشنبه ۳ خرداد ماه مراسمی با عنوان اولین سالگرد شهدای سولدوز برگزار خواهد شد.

نقده(سولدوز): در طول ۱۰ روز گذشته حدود ۶۰ نفر توسط مأمورین اطلاعات بازداشت شده اند.

به علت حوادث خونین سال قبل امسال نیز در آستانه سالگرد این اعتراضات بیشترین فشار و دستگیریها در شهرستان نقده صورت گرفته است، در صورت عدم اطلاع رسانی خطر تکرار حوادث دردناک ۴ خرداد ۱۳۸۵ در نقده زیاد است. سردار کرمی فرمانده نیروی انتظامی آذربایجان غربی جهت سازماندهی برای سرکوب شورش احتمالی به نقده سفر کرده است.

سال گذشته در جریان سرکوب اعتراضات نقده از طرف مامورین جمهوری اسلامی ایران دهها تن
کشته و زخمی شدند

خوشه های خشم و رهایی در قیام 1 خرداد 1385 آذربایجان
در 1 خرداد 1385 مردم تبریز و دیگر شهرهای تورک نشین آذربایجان جنوبی بر علیه شوونیزم افسارگسیخته فارس به پا خاستند تا توهین روزنامه ی دولتی ایران را علیه ملت تورک محکوم کنند.این تظاهرات اعتراضی در پی چاپ یک کاریکاتور توهین آمیز و نیز مطالب اهانت آمیزی که در آن نسبت به تورکها نوشته شده بود، انجام گرفت.
مردم تبریز و دیگر مناطق تورک نشین در این روز با برنامه ریزی قبلی در ساعت16 عصر در راسته بازار تبریز گرد آمده و در حرکتی خودجوش و کاملأ مدنی خواستار تنبیه عاملان چاپ این مطلب و همچنین توقیف روزنامه ی ایران شدند.که حدود یک هفته قبل از آن این مطلب را به چاپ رسانده بود، ولی در این یک هفته هیچ کاری در مقابل عاملان این عمل صورت نگرفته بود و رژیم به جای اینکه پاسخگوی درخواست های ملت آذربایجان باشد.با استفاده از تاکتیک قهر و خشونت بر آن گردید تا صداى حق‌طلبانه ملت‌ما را خاموش کند.
عده ای بر این گمان باطل بودند که حرکت اعتراضی یک خرداد 1385 را یک حرکت احساسی و فاقد شعور سیاسی بالا معرفی کنند که صرفا به دلیل چاپ کاریکاتور از سوی روزنامه دولتی" ایران "انجام گرفته بود.اما واقعیت مسلم این است که اين کاريکاتور موهن تنها بسان جرقه اي بود که سبب شد تا زخم مزمن ملت آذربایجان که حاصل دهها سال تحمل ستم ملی است، سربازکند و ملت آذربایجان رابرای دستیابی به حقوق حقه خویش به خیابان ها بکشاند و آنان را پیام آور حذف فرهنگ آپارتاید در سرتاسر جهان گرداند.
رژیم با نادیده گرفتن اولیه ترین مطالبات ملت آذربایجان جنوبی در اعطای حقوق شان و نیز با انکار صورت مسئله، اعتراضات مسالمت آمیز مردم را به خشونت کشید و برآن شد تا حرکت ملت آذربایجان را حرکت آنارشیستی جلوه داده و آن را به بیگانگان نسبت دهد.
ماشین سرکوب و اختناق حاکم که از دوران استبداد پهلوی، سیاست کثیف و انسان ستیزانه آسیمیلاسیون و الیناسیون را در طی هشتاد سال و اندی در جهت تحریف هویت و موجودیت ملل محبوس در ایران به کار گرفته است در این روز تاریخی در نهایت عجز و استیصال در همه مناطق آذربایجان شاهد حضور صدها هزار نفر از مردمی شد که بدون ترس از نیروهای سرکوبگر با مشت های گره خود فریاد می زدند: "هارای هاری من تورکم" .
اعتراضات یک خرداد 1385حرکتی آگاهانه بودکه شعارهای آن شفاف و روشن بود. ملت آذربایجان جنوبی با مردود ساختن تعاریف سیستم مرکزی در مورد هویت خویش، تمام تلاش های تبعیض آمیز را که به منظور آسیمیله کردنش انجام می گرفت، بی ثمر گذاشت. و به همه مردم دنیا ثابت کرد ملت آذربایجان جنوبی بی آنکه از پیگیری مطالبات خود نا امید شود در مسیر تعیین سرنوشت سیاسی و اجتماعی خود ، و باز تعریف هویت واقعی اش، مطمئن تر و استوارتر از همیشه گام برخواهد داشت.بر عکس سایر حرکتهای تاریخی که در آن مطالبات ملت آذربایجان به لحاظ سانترالیستی بودن این وقایع چندان شفاف و روشن نبودند در یک خرداد 1385 فعالان این جنبش فهرست مفصلی از خواسته های خود را برای اعلان مطالبات و تعیین آینده سیاسی خود، مطرح کردند.
"ریشه های یک خرداد را تا اندازه ای می توان در نهضت مشروطیت و واقعه حکومت ملی آذربایجان در1324 جست، لیکن یک خرداد محصول شرایط جهانی و مقتضیات دوران بعد از جنگ سرد بود. این حرکت محصول دنیای پسامدرن بود که از نظر فلسفی مدرنیزم ایستا و سیستم محور را رد می کرد و پندار ابدی و مقدس بودن سیستم ها را نمی پذیرفت و نسل جدید آذربایجان نماد بارز چنین طرز تفکری بود. این نسل دیگر، مرزهای تنیده شده ذهنی شونیزم ایرانی را که محتوایش نژادگرایی فارسی بود را درنوردیده بود و در مرکزخواستهایش حقوق طبیعی انسانی را قرار داده بود."(سیر حرکت ملی آذربایجان جنوبی از 29 بهمن 1356تا1 خرداد 1385_اومود انورن WWW. FA.BUTOVAZ.INFO
تبریز مرکز آذربایجان جنوبی به لحاظ شرایط خاص استراتژیکی که در آن قرار دارد همواره بیش از دیگرمناطق ، تحت تاثیر اندیشه های مدرن جهانی قرار داشته است. که تغییرات و فرایند رشد سیاسی و اجتماعی ملت تورک آذربایجان در فاصله بین خیزش های مختلف تاریخی گویای این مطلب است.
یک خرداد 1385 روز بزرگی است که در آن روز ملت تبریز و دیگرمناطق آذربایجان برای دفاع از موجودیت، زبان و تاریخ خود یکصدا شعارحذف آپارتاید زبانی، اقتصادی،سیاسی و غیره را سردادند و همه تحلیلگران سیاسی و عناصر وابسته به رژیم شوونیستی فارس را مات و مبهوت قدرت بزرگ همبستگی و عظمت بلند روحی خود کردند.
اعتراضات 1 خرداد که در بیشتر شهرهای تورک نشین همچون تهران ، تبریز ، ارومیه ،زنجان ، اردبیل ،سولدوز ،پارس آباد، سلماس و خوی ، مراغه ، مرند، میانه و غیره انجام گرفت، گواهی بود برمیزان بالای رشد سیاسی ملت آذربایجان و اولویت یافتن منافع ملی برای آنان به جای درخواست های دیگر ؛گسترش کیفی و کمی ادبيات سياسي حرکت ملي آذربایجان جنوبی يکي از مهمترين دستاوردهايي است که ملت آذربایجان بواسطه حرکت اعتراضی 1 خرداد به آن دست یافت.
اعتراضات وسیع ملت بزرگ آذربایجان جنوبی در قیام سرتاسری اول خرداد سال 1385 و نیز برگزاری سالگرد برای این مناسبت در طی سال های پس از آن این نکته مهم را به اثبات رساند که ملت ما در تمام حرکت های اجتماعی ـ سیاسی یکصد سال اخیر همواره طلایه دار و خط شکن بوده است.
هر چند استراتژیست های رژیم اسلامی علی رغم فقر استراتژیک که با آن دست به گریبان هستند.این اصل ضد مردمی را در تضاد با همه فعالان سیاسی ـ اجتماعی به کار می بندد که نباید به اعتراضات مردمی در هر سطحی که باشد ، توجه نشان داد. اما حضور صدها هزار نفری ملت آذربایجان در مناطق مختلف تورک نشین و موفقیت آنها در برپایی راهپیمایی اعتراضی از پیش برنامه ریزی شده با وجود آمادگی کامل نیروهای سرکوبگر رژیم فاشیست مذهبی،این نکته اساسی را به اثبات رساندکه هیچ نیروی واپسگرا و سرکوبگری نمی تواند،اراده پولادین ملت بزرگ آذربایجان را در هم بشکند و آنان را از حرکت در مسیر تاریخی خود منحرف سازد.چراکه ملت آذربایجان با اراده ای محکم و تحلیلی عاقلانه و منطقی برای رسیدن به برابری در همه ابعادش اعم از برابری فرهنگی ،اقتصادی ، قضایی ،جنسیتی و ....همچنان به پویایی مستمر خود ادامه خواهد داد. اما تداوم این حرکت در سال های بعد از آن و درج دهها مقاله و صدها خبر از سوی سایت ها و خبرگزاری ها مختلف در سرتاسر دنیا این نکته را به اثبات رساند که حرکت ملي آذربایجان اصیل ترین و ريشه دارترين حرکتي است که در طی چند دهه گذشته از بين ضروری ترین خواسته ها و مطالبات مدنی و ملی ملت آذربایجان رشد کرده و در بین همه مردم ساکن دراین خطه ريشه دوانده است .
وضعیتی که در حال حاضر در آذربايجان جنوبی شاهد آن هستیم. نتیجه سالها مبارزه¬ي خستگی ناپذیر و مداوم فعالين هویت طلب است.واقعيت عریان و ملموس اين است که در اتمسفر سیاسی آذربایجان دیگر نه نیروهای وابسته به جناح ارتجاع نه اصلاح طلبها،نه سلطنت طلبها ونه نیروهای موسوم به ملي-مذهبي و غیره درآذربايجان جنوبی محلی از اعراب ندارند. و گفتمان جریان هویت خواهی به لحاظ مدرن ودموکراتیک بودنش جریان غالب بر عرصه سیاسی ـ اجتماعی و حتی فرهنگی آذربایجان جنوبی محسوب می شود.
افراد تمامیت خواهی که در داخل حاکمیت و در خارج از ساختار قدرت خود را به اصطلاح اپوزیسیون عنوان می کنند و هنوز با توهمات واهی خود بر آن هستند تا تفکرات پلاسیده شوونیستی خود را بر همه مقدرات ملل زندانی در ایران حاکم گردانند؛ باید متوجه این مسئله باشند که به رغم تفکرات تاریک و متحجرانه آنها بشر امروز در آستانه هزاره سوم میلادی به این دستاورد با ارزش رسیده است که هرکس حق حاکمیت بر سرنوشت فردی ، اجتماعی و سیاسی خود را دارد و تقدیر انسان های آزاد و برابری خواه تنها توسط خود آنها رقم می خورد و هیچ نیروی توتالیتری حق دخالت و تصرف در آن را ندارد.
لازم به توضیح است که هر ساله همزمان با فرا رسیدن اول خرداد ماه در آذربایجان جنوبی دستگیری های گسترده‌ای در مناطق مختلف تورک نشین انجام می گیرد و فضای شهرها به‌ نوعی محسوس میلیتاریستی و نظامی می شود ،چند روز مانده به 1 خرداد ، سالگرد اعتراضات خرداد ماه 1385 آذربايجان، فشار بر فعالان آذربايجاني افزايش می یابد و صدها تن از فعالان آذربايجاني بازداشت و یا مورد تهدید قرار می گیرند.و در صورت دستگیری از سوی نیروهای امنیتی و اطلاعاتی در باز داشتگاه هاي مخفی وزارت اطلاعات تحت شدید ترین شکنجه‌ های فیزیکی و روانی قرار می گیرند. این فشارها جهت جلوگیری از تظاهراتهای اعتراض آمیزی است که روز اول خرداد ماه در تمام شهرهای آذربایجان صورت می گیرد، در طی این روزها هزاران تن از فعالان حرکت ملی آذربایجان به اداره کل اطلاعات سپاه و اداره حفاظت نیروی انتظامی احضار و تهدید می شوند که حق برگزاری یا شرکت در هیچ برنامه ای را ندارند. از طرف دیگر منزل و محل کارتعداد زیادی از فعالان نیز درکنترل شبانه روزی قرار می گیرد. شمار نیروهای سرکوبگر نیز به طور محسوسی افزایش یافته و حتی در خیابان های فرعی شهرها به طور دائم افسران و درجه داران به گشت زنی می پردازند.اداره اطلاعات در روند کاملاً غیر قانونی خانواده بازداشت شدگان را از هرگونه مصاحبه و انتشار خبر منع می کند، و تهدید می نماید که در صورت انتشار اخبار محکومیت افراد بازداشت شده اعمال فشار بر آنها سنگین تر شده و علاوه بر آن امکان دستگیری سایر اعضای خانواده نیز وجود خواهد داشت. رژیم شوونیستی برای زهر چشم گرفتن از ملت آذربایجان با به گروگان گرفتن این زندانيان و نیز با اعمال فشار، شکنجه جسمى و روانى بر آنها تلاش مى‌کند تا به زعم باطل خود، مقاومت کسانی را که در برابر استبدادمذهبی حاکم ایستاگی و پایداری می کنند و شجاعانه از مطالبات ملى و حقوق شهروندى خود دفاع مى‌کنند درهم بشکند.
همه این زندانیان در واقع چهره ای از هزاران هزار زندانى بى‌نام و نشان در زندان‌هاى رژیم اسلامی در آذربايجان، کردستان، بلوچستان، اهواز و.. هستند که به جرم مبارزه عليه ستم ملى و به دلیل دفاع از حقوق برحق‌شان به بند کشيده شده‌اند.
البته باید به این مهم توجه داشت که مقاومت اين مبارزان در زندان ها و بازداشتگاه های اداره اطلاعات و امنیت نشانگر آن است که آنان عليرغم سرکوب خشن، مرعوب استبداد نشده‌اند. گسترش بی رویه دستگیری ها و استمرار بی رویه فشار و اختناق نشان دهنده وحشت رژیم شوونیستی ازخیزش مردم آذربایجان دارد و پیش از آن که نشانه توانايى حکومت باشد، بازتاب درماندگى و ضعف آن در برابر اراده زندانيان است.
آنچه در وهله نخست به نظر می آید، این است که حاکمان مستبد مذهبی در ایران هرگز ،انتظار چنین قیام باشکوهی را نداشتند و گمان نیز نمی بردند بعد از هشتاد و اندی سال سیاست کثیف و انسان ستیزانه «آسیمیلاسیون و الیناسیون» بار دیگر صدها هزار نفر جوان غیور تورک آذربایجانی با مشتهای گره کرده فریاد «هارای – هارای، من تورکم» را سر دهند.
امروز به مدد تلاش های فکری و تئوریک که از سوی فعالان هویت طلب در داخل و خارج از آذربایجان جنوبی انجام گرفته است. جنبه هاي مدرن و دموکراتيک حرکت ملی توسعه یافته است و نیزلازم به ذکر است که این حرکت از این نظر که توانسته است اصول دموکراتيک و حقوق بشري را نیز در خود تنیده بدارد، توانسته است به گونه ای بی نظیر، بدیلی براي گفتمان هاي مدرن گردد.ماهیت روشنفکرانه، مدرن و لاِییک حرکت ، ایده ی حاکم برخواستهای ملی آذربایجان جنوبی میباشد.
هم از این روست که مروجان نظریه های ماکیاولی حاضر ، مأیوس و ناامید از سیاست های ضدبشری خود، تنها در فکر مهار جریان هویت طلبانه و آزادیخواهانه ملت تورک آذربایجان بر آیند.
تحلیل زیر ساخت های راهپیمایی یک خرداد 1385 و نیز بزرگداشت خاطره این روز تاریخی در سال های بعد از سوی فعالان هویت طلب در تمامی نقاط تورک نشین از اهمیت فوق العاده بالایی برخوردار است. از این رو انتظار می رود امسال نیز ملت بزرگ آذربایجان در بزرگداشت این روز عزیز در مراسمی که به این مناسبت در سراسر مناطق تورک نشین برگزار خواهد شد، شرکت کنند و بیزار از تعفن پان فارسیزم و آپارتاید، در هر شکلی و رنگی ، بار دیگر فریاد بلند رهایی و برابری را سر دهند و گام بلند دیگری در راستای رسیدن به مطالبات مدنی و ملی خود بردارند.
و به مدد حافظه تاریخی خود از یاد نبرند که آذربایجان سرزمین آتش ها است، زادگاه زینب پاشا ، قلمرو پادشاهی تومروس آنا ، جایگاه قلعه جمهور بابک، چنلی بئل کوراوغلو، امیرخیز ستارخان، جعفر پیشه وری همه و همه مخلوق قهرمانی های این خاک و این مردمند. .
آری ای آذربایجان ؛سرزمین متبرک ملت بزرگ ما، ببین تا فرزندان غیورت بار دیگر چسان قهرمانانه در سومین سالگرد قیام یک خرداد ،لرزه بر اندام کوروشیان زمانه خواهند انداخت. و آنان از ترس خشم و نفرت فرزندان آفتابی تو در مرداب های متعفن و سرداب های ننگین خود از ناتوانی حمل بار شکست خفت بارشان پنهان خواهند شد و فرزندان تو با قامتی استوار و چهره ای خونین و بدنی از تازیانه شکنجه گران مجروح تا آخرین نفس نام اسطوره ای ترا با تمام وجود فریاد خواهند زد و بر تو و بر تمام دردمندان و آزادیخواهان و برابری طلبان جهان سال روز "یک خرداد" را تبریک خواهند گفت.
آری آذربایجان؛ این روز خجسته بر تو مبارک باد، این روز بر ملت بزرگ تورک آذربایجان مبارک باد، این روز بر تمامی کسانی که بر علیه آپارتاید مبارزه می کنند، مبارک باد.

گله جک بیزیمدیر